دست‌های پنهان!  

البته این اقدام شنیع از نوع خواسته آن چهار دهه پیش در یکی از شهرهای کوچک ایالات‌متحده توسط اهالی گرفتار در دام مواد مخدر انجام شد تا جنازه آن‌ها هم بعد توسط صلیب سرخ جهانی جمع‌آوری و به خاک سپرده شد که در ادامه تکرار نداشت مگر اینکه اینگونه انتحارها به‌صورت ناخواسته و به‌مرورزمان صورت گیرد. دو دهه از آغاز افشاگری‌ها پیرامون استفاده از محصولات تراریخته وارداتی می‌گذرد که حتی باعث شد یکی از متولیان سازمان حفاظت از محیط‌زیست آن زمان مورد استیضاح قرار گیرد اما نه‌تنها این اتفاق نیفتاد بلکه علاوه بر واردات، کشت آن نیز در کشور ادامه یافت. پروفسور علی کرمی، استاد دانشگاه علوم پزشکی بقیة‌الله «عج»، درباره نشست محصولات تراریخته گفته است: «طبق گزارشی که من از دوستان مسئول کشت و نهال کشور شنیدم در حال حاضر هیچ‌یک از محصولات تراریخته نه برنج، نه پنبه نه ذرت و نه کلزا در کشور کشت نمی‌شود. دوباره به‌شدت افرادی به دنبال کشت محصولات تراریخته در کشور هستند و من دو ماهی است که به‌شدت درگیر مسائل پیرامون آن هستم، اما طبق آخرین خبر‌ها در حال حاضر حتی یک دانه تراریخته در داخل کشت نمی‌شود. همچنان ما واردات گسترده سویا را برای نهاده‌های دامی داریم و متأسفانه برخی از این سویا‌ها به‌خصوص فله‌ای‌ها سویای تراریخته است. اولاً ما مخالف واردات محصولات تراریخته هستیم و الان هم معتقدیم این دوستان باید پاسخگو باشند که چرا محصولات غیر تراریخته را نمی‌خرند؟ درحالی‌که کشور‌هایی مثل قزاقستان یا روسیه سویای غیر تراریخته تولید می‌کنند. ما کسانی که تراریخته‌ها را وارد می‌کنند، می‌شناسیم. این‌ها به سراغ خرید و واردات محصولات تراریخته می‌روند، چون بسیار ارزان‌تر است و برایشان سود بیشتری دارد. تمام مصیبت ما در دنیا کشت است. وقتی یک دانه‌ای وارد خاک می‌شود و رشد می‌کند به یک موجود زنده تبدیل می‌شود که کلاهک و گرده دارد و هزاران میلیارد گرده را منتشر می‌کند که به مزارع دیگر می‌روند و چرخه حیات حشرات مفیدی مثل زنبور را از بین می‌برد و محیط‌زیست را نابود می‌کند. به همین خاطر است که ما با کشت محصولات تراریخته مخالفیم. همچنان که تلاش می‌کنیم تا واردات محصولات تراریخته هم انجام نشود، اما این کار نیازمند زمان بیشتری است، چون نمی‌توان امنیت غذایی مردم را به خطر انداخت.» بر اساس بند ب ماده 34 لایحه برنامه هفتم توسعه، کشت هرگونه محصولات تراریخته اعم از تولید داخلی و فرا سرزمینی ممنوع است که این ماده در جلسه علنی یکشنبه ۱۶ مهر و در ادامه رسیدگی به گزارش کمیسیون تلفیق لایحه برنامه هفتم توسعه در دستور کار قرار گرفت اما برای رفع ابهام به کمیسیون ارجاع شد. سیروس زینلی، رئیس انجمن بیوتکنولوژی، معتقد است «درصورتی‌که این الحاقیه مصوب می‌شد، به‌شدت علیه منافع ملی و حامی واردات محصولات مبتنی بر بیوتکنولوژی و تراریخته بود. سالانه ۵ میلیارد دلار محصولات تراریخته به کشور وارد می‌شود که این امر از 20 سال قبل ادامه دارد و کسی نگران این حجم از واردات نیست، ولی به‌محض مطرح‌شدن تولید داخل محصولات بیوتکنولوژی در کشور، نگران می‌شویم. می‌بینیم یک کار خلاف منافع ملی، با اصرار برخی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی به تصویب می‌رسد. خوشبختانه با مذاکرات صورت گرفته با مجلس و بیانیه‌ای که انجمن بیوتکنولوژی منتشر کرد، جلوی تصویب این الحاقیه گرفته و به کمیسیون تلفیق ارجاع شد. در کمیسیون حاضر خواهیم شد و توضیحات خود را ارائه می‌دهیم. زمانی می‌توانیم اعلام کنیم نباید محصولات تراریخته تولید شود که به واردات این محصولات نیاز نداشته باشیم، ولی وقتی ۵ میلیارد دلار واردات محصولات تراریخته داریم و تمام سویا و گنجاله وارداتی است؛ چرا باید جلوی تولید داخلی محصولات تراریخته گرفته شود. در این الحاقیه ذکر شده بود که محققان ایرانی در فرا سرزمینی نیز اجازه کشت محصولات تراریخته را ندارند که منطق آن را نمی‌دانیم. اگر پیشنهاد‌دهندگان تأکید داشتند که نباید محصولات تراریخته وارد و در داخل هم کشت شود، قابل‌پذیرش بود، ولی چندین سال است محصولات تراریخته وارد می‌شود و هرسال میزان واردات این محصولات افزایش یافته است.» به گفته پروفسور کرمی «سرکردگان منافع کلانی از کشت و واردات این محصولات دارند و به همین خاطر به دنبال این کار هستند.» محصولات تراریخته یا همان دستکاری‌شده ژنتیکی سال‌هاست که به محل مناقشه فعالان حوزه سلامت تبدیل شده است. محصولاتی که فقط در آمریکا و کانادا کشت و فروش آن‌ها آزاد است، اما تقریبا تمام کشورهای اتحادیه اروپا نسبت به واردات و عرضه محصولات حساسیت ویژه دارند و به شکل محدود و با برچسب‌گذاری GMO و با قیمتی به‌مراتب پایین‌تر از محصولات ارگانیک، به فروش می‌روند. در ایران اما سال‌هاست محصولات تراریخته وارد و بدون برچسب‌گذاری و به همان قیمت محصولات ارگانیک در فروشگاه‌ها عرضه می‌شوند. بسیاری از مردم نمی‌دانند 95 درصد دانه‌های سویای وارداتی و روغنی که از آن‌ها استحصال می‌شود تراریخته است، همچنانکه ما ذرت تراریخته وارد می‌کنیم و این روغن‌ها در انواع و اقسام محصولات خوراکی همچون بیسکوییت‌ها و اسنک‌ها وجود دارد که انگار بازهم دست‌هایی درصددند جلوی الحاقیه لایحه هفتم توسعه را پیرامون کشت تراریخته ها بگیرند.
ادامه دارد